Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-09-27
Dawka:
Opakowanie:
Ulotki Proxacin 1% dla opakowania 10 ampułek (100 mg/10 ml).
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-09-27
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta Proxacin 1%
10 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
Patrz punkt 4.
1. Co to jest lek Proxacin 1% i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Proxacin 1%
3. Jak stosować lek Proxacin 1%
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Proxacin 1%
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Lek Proxacin 1% zawiera antybiotyk z grupy fluorochinolonów - cyprofloksacynę. Cyprofloksacyna działa niszcząc bakterie powodujące zakażenia. Działa tylko na określone szczepy bakterii.
Dorośli
zapalenie jądra i najądrza, w tym wywołane przez wrażliwe szczepy Neisseria gonorrhoeae.
zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane przez wrażliwe szczepy
Neisseria gonorrhoeae.
Cyprofloksacynę można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią z gorączką, która przypuszczalnie jest skutkiem zakażenia bakteryjnego.
Dzieci i młodzież
Cyprofloksacynę można także zastosować do leczenia ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeli uzna się to za konieczne.
Leczenie powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Proxacin 1% należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Nie należy przyjmować leków przeciwbakteryjnych zawierających fluorochinolony lub chinolony, w tym leku Proxacin 1%, jeśli u pacjenta wystąpiło w przeszłości jakiekolwiek ciężkie działanie niepożądane podczas przyjmowania chinolonu lub fluorochinolonu. W takiej sytuacji należy jak najszybciej poinformować lekarza.
Przed podaniem leku Proxacin 1% należy powiedzieć lekarzowi, jeśli:
Turnera, zespół Sjögrena [choroba zapalna o podłożu autoimmunologicznym] lub choroby naczyń krwionośnych takie jak zapalenie tętnic Takayasu, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, choroba Behceta, nadciśnienie tętnicze lub potwierdzona miażdżyca tętnic, reumatoidalne zapalenie stawów [choroba stawów] lub zapalenie wsierdzia [zakażenie serca].
W leczeniu niektórych zakażeń układu moczowo-płciowego lekarz może dodatkowo, oprócz cyprofloksacyny, przepisać inny antybiotyk. Jeśli u pacjenta nie nastąpi poprawa stanu zdrowia po trzech dniach leczenia, należy zwrócić się do lekarza.
Jeżeli podczas stosowania leku Proxacin 1% wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi. Lekarz zadecyduje, czy trzeba przerwać stosowanie leku Proxacin 1%.
Długotrwałe, zaburzające sprawność i potencjalnie nieodwracalne ciężkie działania niepożądane
Leki przeciwbakteryjne zawierające fluorochinolony/chinolony, w tym lek Proxacin 1%, były związane z bardzo rzadkimi, ale ciężkimi działaniami niepożądanymi. Niektóre z nich były długotrwałe (utrzymujące się przez miesiące lub lata), upośledzające lub potencjalnie nieodwracalne. Należą do nich: bóle ścięgien, mięśni i stawów kończyn górnych i dolnych, trudności w chodzeniu, nieprawidłowe odczucia, takie jak kłucie, mrowienie, łaskotanie, drętwienie lub pieczenie (parestezje), zaburzenia zmysłów, w tym zaburzenia wzroku, smaku i węchu oraz słuchu, depresja, zaburzenia pamięci, silne zmęczenie i ciężkie zaburzenia snu.
Jeśli po przyjęciu leku Proxacin 1% wystąpi którekolwiek z tych działań niepożądanych należy natychmiast skontaktować się z lekarzem przed kontynuacją leczenia. Pacjent i lekarz zdecydują, czy kontynuować leczenie, biorąc również pod uwagę antybiotyki z innej grupy.
Ryzyko jest zwiększone u osób w podeszłym wieku (powyżej 60 lat), po przeszczepie narządu, w przypadku występowania problemów z nerkami lub leczenia kortykosteroidami. Stan zapalny i zerwania ścięgien mogą wystąpić w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia, a nawet do kilku miesięcy po przerwaniu leczenia lekiem Proxacin 1%. Po wystąpieniu pierwszych objawach bólu lub stanu zapalnego ścięgna (na przykład w stawie skokowym, nadgarstku, łokciu, barku lub kolanie) należy przerwać przyjmowanie leku Proxacin 1%, skontaktować się z lekarzem i odciążyć bolący obszar. Należy unikać nadmiernego wysiłku, ponieważ może to zwiększyć ryzyko zerwania ścięgna.
W takim przypadku należy przerwać przyjmowanie leku Proxacin 1% i natychmiast poinformować lekarza, aby zapobiec rozwojowi potencjalnie nieodwracalnej choroby.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Nie stosować leku Proxacin 1% jednocześnie z tyzanidyną, ponieważ może to powodować objawy niepożądane, takie jak niskie ciśnienie krwi i senność (patrz punkt 2 „Kiedy nie stosować leku Proxacin 1%”).
Wymienione poniżej leki będą w organizmie człowieka wchodzić w interakcje z lekiem Proxacin 1%.
Przyjmowanie leku Proxacin 1% jednocześnie z tymi lekami może wpływać na ich działanie lecznicze. Może to również zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia objawów niepożądanych.
Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z poniższych leków, należy powiedzieć o tym lekarzowi:
Lek Proxacin 1% może zwiększać we krwi stężenie następujących leków:
Stosowanie leku Proxacin 1% z jedzeniem i piciem
Przyjmowanie posiłków i napojów nie wpływa na lek Proxacin 1%.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Najlepiej unikać stosowania leku Proxacin 1% w czasie ciąży.
Nie należy przyjmować leku Proxacin 1% podczas karmienia piersią, ponieważ cyprofloksacyna przenika do mleka matki i może być szkodliwa dla dziecka.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Proxacin 1% może spowodować osłabienie koncentracji. Mogą wystąpić pewne działania niepożądane, wpływające na układ nerwowy. Zanim pacjent rozpocznie prowadzenie pojazdu lub obsługiwanie maszyny, powinien sprawdzić, jak reaguje na przyjmowany lek Proxacin 1%.
W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.
Lekarz wyjaśni dokładnie, jaką dawkę leku Proxacin 1% należy stosować, jak często przyjmować lek i jak długo kontynuować leczenie. Będzie to zależało od rodzaju zakażenia i jego ciężkości.
Jeśli u pacjenta występują problemy z nerkami, należy powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ może być konieczna zmiana dawki.
Leczenie trwa zwykle od 5 do 21 dni, ale w ciężkich zakażeniach może być dłuższe.
Czas trwania infuzji u dzieci i młodzieży wynosi 60 minut. U dorosłych pacjentów dawkę
400 mg Proxacin 1% podaje się w infuzji trwającej 60 minut, dawkę 200 mg Proxacin 1% podaje się w infuzji trwającej 30 minut. Dzięki powolnemu podawaniu infuzji można uniknąć wystąpienia nagłych działań niepożądanych.
Ważne jest, aby nie przerywać leczenia, nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej po kilku dniach stosowania leku. Jeśli pacjent zbyt wcześnie przerwie stosowanie leku, zakażenie może zostać niewyleczone, a jego objawy mogą powrócić lub nasilić się. Może się również wytworzyć oporność bakterii na antybiotyk.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Najpoważniejsze działania niepożądane obserwowane podczas leczenia tym lekiem są wymienione poniżej:
W przypadku zauważenia poniższych objawów należy zaprzestać przyjmowania leku Proxacin 1% i natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne zastosowanie innego antybiotyku.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na
Ostrzeżenia i środki ostrożności”);
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na
Johnsona lub toksyczna nekroliza naskórka – zespół Lyella).
Częstość występowania działań niepożądanych nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Podawanie antybiotyków chinolonowych i fluorochinolonowych, w niektórych przypadkach niezależnie od istniejących wcześniej czynników ryzyka, bardzo rzadko powodowało długotrwałe (utrzymujących się przez miesiące lub lata) lub trwałe działania niepożądane leku, takie jak zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna, ból stawów, ból kończyn, trudności w chodzeniu, nieprawidłowe odczucia, takie jak kłucie, mrowienie, łaskotanie, pieczenie, drętwienie lub ból (neuropatia), depresja, zmęczenie, zaburzenia snu, zaburzenia pamięci oraz zaburzenia słuchu, wzroku, smaku i węchu.
Inne działania niepożądane, które były obserwowane podczas leczenia lekiem Proxacin 1% są wymienione poniżej, zgodnie z prawdopodobieństwem ich występowania.
Często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na
Ostrzeżenia i środki ostrożności”)];
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na
Częstość występowania działań niepożądanych nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
U pacjentów otrzymujących fluorochinolony zgłaszano przypadki poszerzenia i osłabienia ściany tętnicy lub rozerwania ściany tętnicy (tętniaka i rozwarstwienia), które mogą zakończyć się pęknięciem i doprowadzić do zgonu, a także przypadki niedomykalności zastawek serca. Patrz też punkt 2.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25○C. Chronić od światła. Nie zamrażać.
W warunkach chłodniczych może wystąpić precypitacja, mrożenie nie jest zalecane.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku, ampułce, fiolce po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Numer serii podany jest na pudełku, ampułce, fiolce po: Lot.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Proxacin 1%
Jak wygląda lek Proxacin 1% i co zawiera opakowanie Lek Proxacin 1% to jasnozielony lub jasnożółty przezroczysty płyn.
Tekturowe pudełko zawiera odpowiednio: 10 ampułek o pojemności 10 ml lub 5 fiolek po 20 ml, lub 10 fiolek po 20 ml.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Zentiva k.s.
U kabelovny 130 Dolní Měcholupy
102 37 Praga 10 Republika Czeska (logo podmiotu odpowiedzialnego)
Wytwórca Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa S.A.
ul. Karolkowa 22/24; 01-207 Warszawa Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul Pelplińska 19 83-200 Starogard Gdański
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Zentiva Polska Sp. z o.o.
ul. Bonifraterska 17 00-203 Warszawa tel. +48 22 375 92 00
Data zatwierdzenia ulotki:
Porady - kształcenie medyczne
Antybiotyki są stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Nie działają w zakażeniach wirusowych.
Antybiotyki należy stosować wyłącznie w chorobach, w których lekarz je zalecił. Pomimo działania antybiotyków, niektóre bakterie mogą przetrwać lub rozmnożyć się. To zjawisko jest nazywane opornością: niektóre terapie antybiotykowe stają się nieskuteczne.
Niewłaściwe użycie antybiotyków zwiększa oporność. Można nawet spowodować, że bakterie uodpornią się i wydłuży się leczenie czy zmniejszy skuteczność antybiotyku, jeżeli pacjent nie zastosuje się do zaleceń lekarza dotyczących:
wielkości dawki,
częstości stosowania,
długości okresu leczenia.
W konsekwencji, żeby zachować skuteczność tego leku należy:
1 – stosować antybiotyk tylko wtedy, gdy przepisze go lekarz;
2 – ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich;
3 – nie stosować antybiotyku ponownie bez zalecenia lekarza, nawet jeśli aktualna choroba jest podobna do choroby, na którą antybiotyk został przepisany;
4 – nigdy nie dawać antybiotyku innej osobie, gdyż w przypadku jej choroby może okazać się niewłaściwy;
5 – po zakończeniu leczenia zwrócić niezużyty lek do apteki, żeby został właściwie usunięty.
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego: PROXACIN 1%, 10 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Ciprofloxacinum
Sposób przygotowania leku Proxacin 1% do podania
Produkt jest koncentratem do sporządzania roztworu do infuzji – przed podaniem należy go rozcieńczyć, a następnie podawać w infuzji dożylnej.
Do rozcieńczania stosuje się 0,9% roztwór chlorku sodu lub 5% roztwór glukozy. Odpowiednią dawkę leku należy rozcieńczyć w ten sposób, żeby każde 10 ml koncentratu do infuzji było rozcieńczone do objętości nie mniejszej niż 50 ml (uzyskane stężenie powinno być nie mniejsze niż 1 mg/ml).
Ze względu na wrażliwość na światło roztworu oraz możliwość zanieczyszczenia mikrobiologicznego roztworu, należy go podawać bezpośrednio po rozcieńczeniu, w powolnej infuzji dożylnej. Powolna infuzja do dużego naczynia żylnego zminimalizuje dyskomfort pacjenta i zmniejszy ryzyko podrażnienia żył.
Ponieważ produkt jest wrażliwy na światło, fiolkę należy wyjąć z opakowania dopiero przed użyciem.
Kilkudniowe narażenie na działanie światła dziennego może spowodować zmniejszenie skuteczności produktu. W niskich temperaturach może wytrącać się osad, dlatego nie zaleca się przechowywania produktu w lodówce.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Niezgodności farmaceutyczne
Nie mieszać tego produktu leczniczego z innymi z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych powyżej.
Jeśli konieczne jest podanie cyprofloksacyny w postaci infuzji z innymi lekami, należy podawać je oddzielnie, zgodnie z zaleconym dawkowaniem oraz drogą podania określoną dla każdego z leków.
Jeśli zgodność z innymi roztworami lub produktami leczniczymi nie została potwierdzona, roztwór do infuzji należy zawsze podawać oddzielnie. Do oznak niezgodności, które można ocenić gołym okiem należą np. osad, zmętnienie i przebarwienia.
Cyprofloksacyna wykazuje niezgodność z roztworami leków, które są fizycznie lub chemicznie niestabilne w pH roztworu (np. penicyliny, roztwór heparyny), zwłaszcza w połączeniu z roztworami dodawanymi w celu uzyskania zasadowego pH (pH roztworów cyprofloksacyny: 3,0 - 4,5).
Sposób podawania
Produkt jest koncentratem do sporządzania roztworu do infuzji – przed podaniem należy go rozcieńczyć, a następnie podawać w infuzji dożylnej –patrz powyżej.
Produkt leczniczy Proxacin 1% w roztworze do infuzji należy sprawdzić wzrokowo przed zastosowaniem. Nie wolno podawać roztworu, jeśli jest mętny.
Sporządzony roztwór należy podawać w powolnej infuzji dożylnej. U dzieci i młodzieży czas infuzji wynosi 60 minut. U pacjentów dorosłych czas infuzji dawki 400 mg cyproflokasacyny w roztworze do infuzji wynosi 60 minut, a dawki 200 mg cyprofloksacyny w roztworze do infuzji – 30 minut.
Powolna infuzja do dużego naczynia żylnego zminimalizuje dyskomfort pacjenta i zmniejszy ryzyko podrażnienia żył.
Roztwór do infuzji można podawać bezpośrednio lub po zmieszaniu z innymi zgodnymi roztworami do infuzji wymienionych powyżej.
Dawkowanie
Acinetobacter lub Staphylococcus spp.) może być konieczne podawanie większych dawek cyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi środkami przeciwbakteryjnymi.
Dorośli Wskazania Dawka dobowa w miligramach
Całkowity czas trwania leczenia (w tym jak najszybsza zmiana na terapię doustną)
Zakażenia dolnych dróg oddechowych 400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę
7 do 14 dni
Zakażenia górnych dróg oddechowych
Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok szczególnie spowodowane przez bakterie Gram- ujemne
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę
7 do 14 dni
Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę
7 do 14 dni
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
400 mg 3 razy na dobę 28 dni do 3 miesięcy
Zakażenia układu moczowego
Powikłane i niepowikłane ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę
7 do 21 dni, w szczególnych okolicznościach (np. ropnie) może być kontynuowane powyżej 21 dni
Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę
2 do 4 tygodni (ostre)
Zakażenia narządów płciowych
Zapalenie jądra i najądrza oraz choroby zapalne narządów miednicy mniejszej
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę co najmniej 14 dni
Zakażenia układu pokarmowego i zakażenia w obrębie jamy brzusznej
Biegunka wywołana przez bakterie chorobotwórcze, w tym przez Shigella spp. inne niż Shigella dysenteriae typu 1, oraz empiryczne leczenie ciężkiej biegunki podróżnych
400 mg 2 razy na dobę 1 doba
Biegunka wywołana przez Shigella dysenteriae typu I
400 mg 2 razy na dobę 5 dni
Biegunka wywołana przez Vibrio cholerae
400 mg 2 razy na dobę 3 dni
Dur brzuszny 400 mg 2 razy na dobę 7 dni Wskazania Dawka dobowa w miligramach
Całkowity czas trwania leczenia (w tym jak najszybsza zmiana na terapię doustną)
Zakażenia w obrębie jamy brzusznej wywołane przez bakterie Gram- ujemne
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę
5 do 14 dni
Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę
7 do 14 dni
Zakażenia kości i stawów 400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę maksymalnie 3 miesiące
Pacjenci z neutropenią z gorączką o prawdopodobnej etiologii bakteryjnej
Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi
400 mg 2 razy na dobę do 400 mg 3 razy na dobę leczenie należy kontynuować przez cały okres występowania neutropenii
Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, należy jak najszybciej rozpocząć podawanie leku
400 mg 2 razy na dobę 60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis
Dzieci i młodzież Wskazania Dawka dobowa w miligramach
Całkowity czas trwania leczenia (w tym jak najszybsza zmiana na terapię doustną)
Zakażenia płucno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas aeruginosa u pacjentów z mukowiscydozą
10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę
10 do 14 dni
Powikłane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek
6 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę do 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę
10 do 21 dni
Płucna postać wąglika (leczenie po kontakcie z bakteriami) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, należy jak najszybciej rozpocząć podawanie leku
10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę do 15 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę
60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis
Inne ciężkie zakażenia 10 mg/kg masy ciała 3 razy na dobę, maksymalnie 400 mg na jedną dawkę
Zależnie od rodzaju zakażenia
Pacjenci w podeszłym wieku
Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną do ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny.
Zaburzenia czynności nerek i wątroby
Zalecana dawka początkowa i podtrzymująca u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek:
Klirens kreatyniny
ml/min/1,73 m²]
Stężenie kreatyniny w surowicy
µmol/l]
Dawka dożylna
mg] >60 <124 Patrz typowe dawkowanie 30–60 124 do 168 200-400 mg co 12 h <30 >169 200-400 mg co 24 h
Pacjenci poddawani hemodializie >169 200-400 mg co 24 h (po dializie)
Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej >169 200-400 mg co 24 h
U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczna korekta dawki.
Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek i (lub) wątroby.
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Dorośli