Jak stosować Neoparin u osoby otyłej z zakrzepicą?

Uważa się, że u pacjentów otyłych należy przeliczać dawkę heparyny drobnocząsteczkowej na TBW (Total Body Weight - całkowitą masę ciała) jeśli mówimy o dawkach leczniczych (nie profilaktycznych). W celu monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa u chorych z BMI powyżej 35 kg/m2 sugeruje się oznaczanie aktywności anty-Xa po 4 godzinach od ostatniego wstrzyknięcia.

Ilość leku Neoparin, jaką powinien przyjmować pacjent, jest uzależniona od przyczyny, dla której preparat został zlecony. Jeśli pyta Pan o leczenie zakrzepów (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), to zazwyczaj stosowana dawka wynosi 150 j.m. (1,5 mg) na każdy kilogram masy ciała raz dziennie lub 100 j.m. (1 mg) na każdy kilogram masy ciała dwa razy na dobę. U pacjentów powikłanych (między innymi otyłością) należy stosować schemat uwzględniający podawanie leku co 12 godzin. I tak w jednym z badań nad stosowaniem ekonsaparyny u chorych z otyłością, gdzie średnia masa ciała wynosiła 147 kilogramów (a więc podobnie, jak w opisanym przypadku), pacjenci w jeden z grup otrzymywali dawkę pełną równą 150 mg leku co 12 godzin.

INR (International Normalized Ratio) to laboratoryjny wskaźnik krzepnięcia krwi służący do oceny skuteczności leczenia doustnymi antykoagulantami, a nie heparyną drobnocząsteczkową podawaną podskórnie taką jak Neoparin. U osób zdrowych, nieprzyjmujących leków wskaźnik INR powinien mieścić się pomiędzy 0,8 a 1,2. U pacjentów przyjmujących tabletki z acenokumarolem czy warfaryną INR powinien mieścić się mniej więcej pomiędzy 2-3. Oznacza to, że czas krwawienia jest wydłużony, ale jednocześnie ryzyko poważnego krwawienia nie wychodzi poza bezpieczny zakres.

W sprawie dawkowania leku oraz kontroli układu krzepnięcia podczas terapii najlepiej kontaktować się z lekarzem, który dokonał rozpoznania i zalecił Neoparin.

Załączam dodatkowe informacje:

https://www.gdziepolek.pl/artykuly/przewodnik-po-lekach-przeciwzakrzepowych