Wrzodziejące zapalenie jelita grubego

Spis treści

Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

Objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

Suplementy na wrzodziejące zapalenie jelita grubego

Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest chorobą nieuleczalną, w której występują okresy zaostrzeń i remisji (cofnięcia się objawów). Epizody wznowy mogą mieć przebieg łagodny, umiarkowany, a nawet ostry - zagrażający życiu. Przewlekły stan zapalny prowadzi często do powstawania owrzodzeń.

Przyczyny WZJG nie są znane. Najprawdopodobniej jest to choroba z autoagresji, w której komórki układu odpornościowego atakują własne tkanki. Nie są także znane dokładne przyczyny zaostrzeń choroby. Uważa się, że stres i niektóre leki, np. antybiotyki i niesteroidowe leki przeciwzapalne, mogą zwiększać to ryzyko.

Objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

• biegunka z domieszką krwi i śluzu,

• kurczowe bóle brzucha,

• uczucie parcia na stolec.

W ciężkiej postaci choroby, która dotyczy 10% przypadków, pojawiają się objawy ogólne, takie jak gorączka, osłabienie, odwodnienie i utrata masy ciała. Chory może oddawać nawet do 20 stolców dziennie. Wskutek utraty krwi rozwija się anemia, a także pojawia się przyspieszony rytm serca. Może też wystąpić leukocytoza (zwiększenie liczby krwinek białych).

W aptekach dostępne są testy na krew utajoną w kale (testy FOB), które można wykonać samodzielnie w domu: Domowy test na krew utajoną w kale - kiedy i jak wykonać test FOB?

Dostępne są również testy do wykrywania kalprotektyny w kale, której podwyższony poziom wskazuje na stan zapalny jelit, np. CALPROTECTIN'ALERT test do wykrywania kalprotektyny w kale. Pozwalają one rozpoznać choroby zapalne jelit (np. nieswoiste choroby zapalne jelit (IBD), chorobę Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, nowotwory jelita grubego) i odróżnić je od zespołu jelita drażliwego (IBS).

Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

• mesalazyna (czopki, tabletki i zawiesiny),

• sulfasalazyna (tabletki),

• steroidy - hydrokortyzon, budezoind (wlewki, pianki doodbytnicze, tabletki),

• azatiopryna (w sytuacji steroidoodporności),

• metotreksat (rzadko zalecany),

• przeciwciała anty-TNF-α (adalimumab i infliksymab).

W przypadku zmian zapalnych ograniczonych do odbytnicy, postępowaniem z wyboru jest stosowanie leków w formie czopków doodbytniczych, natomiast lekami z wyboru w ciężkim rzucie WZJG są steroidy o działaniu ogólnoustrojowym podawane dożylnie.

Leczenie dodatkowe, takie jak: wyrównanie ewentualnych niedoborów wodno-elektrolitowych, antybiotyki, leczenie żywieniowe, leczenie niedokrwistości, profilaktyka powikłań zakrzepowo-zatorowych, prowadzone jest równolegle w zależności od wyników badań chorego.

Duże znaczenie w terapii WZJG ma prawidłowa dieta. W okresie zaostrzeń choroby stosuje się dietę płynną. W okresie remisji, w celu uzupełnienia niedoborów pokarmowych - dietę bogatoenergetyczną o dużej zwartości białka.

Chorzy z ciężkim rzutem WZJG powinni być hospitalizowani. Celem leczenia jest uzyskanie potwierdzonej endoskopowo remisji klinicznej bez konieczności stosowania steroidów.

Suplementy na wrzodziejące zapalenie jelita grubego

Pojawiły się doniesienia, że spożywanie chlorofiliny, czyli kompleksu miedziowego chlorofilu, może łagodzić objawy nieswoistych zapaleń jelit, w tym wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. W badaniach na zwierzętach wykazano, że stosowanie suplementów z chlorofiliną zredukowało owrzodzenia i nieprawidłowości nabłonka jelit, a także zmniejszało ryzyko utraty wagi, biegunki, uszkodzeń bariery błony śluzowej jelita i przenikania czynników prozapalnych. W aptekach dostępne są suplementy diety w postaci płynu zawierające chlorofilinę, np. DuoLife Chlorofil, Chlorofil Alter Medica.